Kırmızı Çembere sunulmuştur
3 Kasım 2007
www.crimsoncircle.com – www.kirmizicember.org

Ve öyledir, sevgili Şambra, ailemizi, tüm melek düzenlerinden buraya gelip de şu anda Dünya’da olan, insan kılığında gizlenen, kendilerine Şambra diyen, yaşam denen bu büyük deneyime katılmak üzere buraya gelen ve meleklerden oluşan ailemizi biraraya getiriyoruz. İster şahsen burada oturuyor olun, ister şu yeni yüksek hızlı İnternet bağlantısı üzerinden buraya bağlanıyor olun, ya da başka bir tarihte ama aslında pek de Şimdi’de bu materyali okuyor ya da dinliyor olun, Ben, Tobias için burada sizinle birlikte olmak, tüm enerjilerinizi birleştirmek bir onurdur.

Biz Yeni Enerjideyiz. Çoğu insan kesinlikle bunun farkında bile değil. Ama kendi yaşamlarınızda enerji sorunlarıyla uğraşan sizler, Şambra olarak bir şeyin değiştiğini çok farkındasınız. Bu, birkaç ay öncesine göre farklı bir şeydi. Sizi kuşatan dış çevrenizde bunun ille de direkt etkilerini hemen görmüyor olabilirsiniz, ama onu kendi yaşamınızda hissediyorsunuz. Ya da belki sinir oluyorsunuz, çünkü yaşamınızdaki durumları nasıl yarattığınızın ve onlarla nasıl başa çıktığınızın eski yollarına bakınıyorsunuz, ama o eski yollar artık yoklar. Ve onları yeniden diriltmeye kalktığınızda, onlar yeniden diriltilmek istemiyorlar.

Sizlerden, önce kendinizle, ve sonra da dışsal dünyayla başa çıkmanın yepyeni bir yolunu bulmanız talep ediliyor. Şimdiye kadar daha önce hiç düşünmemiş olabileceğiniz yeni çözümler. Yepyeni bir – sizin deyiminizle – paradigma. Bu, başlarda biraz sıkıcı ya da kaygılandırıcı olabilir, çünkü siz şeylerle uğraşmanın çok denenmiş ve gerçek yollarını belirlemiştiniz. Belki sonuçlardan her zaman mutlu olmuyordunuz ama, en azından o günü idare edeceğinizi biliyordunuz. Oysa şimdi o eski araç gereç kutusuna bakıp da evdeki ya da ofisteki ya da kendinizdeki belli bir durumla nasıl başa çıkacağınızı bulmaya çalıştığınızda, o eski araç gerecin artık orada olmadığını görüyorsunuz. Yok oldular. Ya da ortalıktaysalar bile, bir işe yaramadıklarını görüyorsunuz. Kırılmışlar. Pilleri boşalmış ve pillerini yeniden dolduracak bir yer de yok.

Bu Yeni Enerjidir, ve araçlar da çok, çok farklıdır. Ve siz şu anda bana diyorsunuz ki, “Peki ama Tobias, o araç gereçler nereye gitti? Ben kutuma bakıyorum ve sanki boşmuş gibi görünüyor.” Hemen orada durun. Derin bir nefes alın. Durumlarla başa çıkmanın o eski düşünme tarzından çıkın. Genişlemenize izin verin. Yeni araç gereçler orada, siz sadece onları daha göremiyorsunuz. Onlar orada.

Peki ne yapacaksınız? Yalnızca o derin nefesi alırsınız. İçinizdeki Ben mevcudiyetini hissedersiniz – o başka bir yerden gelmiyor, o içinizdedir – ve sonra komik bir şey olur. O araçlar görünmeye, ortaya çıkmaya başlarlar. Sahip olduğunuz o eski araçlardan çok farklıdırlar. Onların şarj edilmesi gerekmiyor. Tamir edilmesi gerekmiyor. Kırılıp dökülmüyorlar. Onlar yaşamınızdaki durumlarla çok, çok farklı yollardan başa çıkıyorlar. Ve siz onlarla çalışmak üzere onlara her geri döndüğünüzde de farklı olacaklar.

Yani siz yaşamınızın bu ânında parasal akışı halletmek için belli bir araç geliştirseniz ve iki hafta ya da iki ay sonra gidip de o aracı arayacak olsanız, onun değiştiğini göreceksiniz. O size göre değişecektir, sizinle uyum içinde değişecektir. Böylece siz, aynı eski araçları bulmak umuduyla aynı araç gereç kutusuna geri gitmeyeceksiniz. Onlar her gün, her an, dönüşmektedir.

Küçük Sınav

Bu çok özel günde bu grupla birlikte burada olmak büyük mutluluk. Ben biraz farklı başlayacağım, bugün küçük bir sınav yapmak istiyorum, (bazı gülüşmeler) çok kısa bir test, enerjiyi harekete geçirmek için. Bir dakikaya kadar size bir soru soracağım ve sizden şunu istiyorum… sizi, yanıtı hissetmeye davet ediyorum. Ve bu kendi içinde biraz farklı, çünkü genelde bir sınav olduğunuzda, baskıyı hemen hissedebiliyor muydunuz? Belki bazı kaygıları, ama kafanızdaki baskıyı hissediyor muydunuz? Tüm kaynakları beyninize yönlendirirsiniz. “Hazır ol, soru geliyor” dersiniz, “Zihnim/aklım hazırlıklı ol.” Ama bu yanıt zihninizden/aklınızdan gelmez. O oldukça farklıdır. Biz sizden, kendiniz için kendi yanıtınızı sezmenizi isteyeceğiz.

Şimdi derin bir nefes alalım.

(duraklama)

Yanıtı hissetmenize izin verin. Ve soru şu: Neden buradasın?

Şimdi derin bir nefes alın… neden buradasın?

Şimdi biz Üstat David’den mikrofonu gezdirmesini rica edeceğiz. Kısa yanıtlar – akılcı olmayın, yoksa sizi kesmek zorunda kalırım. Yanıtı hissedin ve ifade edin. Neden buradasın?

1.ŞAMBRA: Olmak için. Yalnızca olmak için.

TOBIAS: Olmak için. Ve lütfen yanıt veren sevgili Şambra’lara kamerayı da yöneltebilsek.

2.ŞAMBRA: Deneyimlemek için.

TOBIAS: Deneyimlemek için.

3.ŞAMBRA: İnsanların yaşamına dokunmak için.

4.ŞAMBRA: Üstatlık Parçamı bitirmek için.

TOBIAS: Hmmm.

5.ŞAMBRA: Sevmeyi ve şarkı söylemeyi öğrenmek için.

6.ŞAMBRA: Yolu göstermek için.

7.ŞAMBRA: Kim olduğumu paylaşmak için.

8.ŞAMBRA: Enerjiyi hissetmek için.

9.ŞAMBRA: Kardeşlik için.

10.ŞAMBRA: Hepinizi sevmek için.

Tamam, iyi. Şimdi derin bir nefes alalım.

(duraklama)

Sınava teşekkürler. Bir an için kafanızla değil de ruhunuzla hissettiğiniz için teşekkürler. Bazen tanımlamaya çalışmanın zor olduğunu fark ediyorsunuz, çünkü tanım zihinden gelir. Ama siz zihnin, ruhun, birlikte çalışmaya ve kaynaşmaya başlamasına izin veriyorsunuz. Enerjileri, ve hepinizden gelen harika yanıtları hissedin.

Bu soru bana sorulsaydı, yanıt çok basitçe şu olurdu: Çünkü burada olmayı seçtim.

Burada olmak zorunda olduğunuz için burada değilsiniz. Birisi sizi buna zorladı diye burada değilsiniz. Buradasınız, çünkü burada olmayı seçtiniz. Ve her sabah uyandığınızda, kendinize bu sınavı verin: “Ben bugün neden buradayım?” Yalnızca bir dizi mekanik hareketleri tekrarlamak için değil. Yalnızca günün sonuna ulaşmak için değil. Sabah uyandığınızda ve ayaklarınız yere bastığında, o derin nefesi alın – “Neden buradayım?”

Burada olmanın gerçek güzelliğini anlamaya başlayacaksınız – ve sonra gün içerisindeki her adımınızda seçebileceğiniz o güzelliği. Kitle bilincine ya da kitle ipnozuna bağlanmak zorunda değilsiniz. Başka insanların sizinle ilgili beklentileri yüzünden bir şeyler yapmak zorunda değilsiniz. Istemiyorsanız, hiçbir şey yapmak zorunda değilsiniz.

Siz bu yaşamda burada olmayı seçtiniz. Siz, bu önemli değişim zamanında – insanlık tarihinin en büyük bilinç değişiminde – bunu deneyimlemek için burada olmayı, ve birçoğunuz da, Yeni Enerjinin Bayrakları ve Öğretmenleri olmak için burada olmayı seçtiniz. Bu sizin seçiminiz, o yüzden de sizin yaratınız. Kimse sizi durduramaz. Kimse sizden bunu alamaz. Kimse hayatınızı zorlaştıramaz, eşiniz, çocuklarınız ya da patronunuz bile.

Her sabah kalktığınızda, o derin nefesi alın ve özünüzden sorun, “Bugün neden buradayım?” ve kendi yanıtınızı dinleyin ve hissedin. Bunun güne bakışınızı nasıl değiştirdiği inanılmaz olacaktır.

Bugünün Konukları

Böylece Şambra, bugün bazı özel konuklarımız var, ve sizden onları çembere kabul etmenizi rica edeceğiz. Bugün iki farklı konuk türü var. İlk grup, yakın zamana kadar insan biçimine sahip olmuş olan Şambralar’dan oluşuyor. Bugün burada 24’ü biraraya geliyor. Onlar Dünya’dayken kendilerine Şambra diyorlardı. Spiritüel bir yaşam sürdürdüler. Tıpkı sizin gibi araştırıp öğrendiler. Sizin gibi sınavlardan ve sıkıntılardan geçtiler. Ve sonra gitmeyi seçtiler, birçoğu Kuantum Sıçramasından önce, birkaçı da o sırada ya da sonrasında.

Onlar bugün, dünyanın her yanından gelen Şambranın bu toplantısına, bu güzel kutlamaya katılmak için biraraya geliyorlar. Onlar sizdir. Burada, Dünya’dayken birçoğunuzla yan yana çalıştılar. Onlar bu tarafta olabilmek için – Çiçekler Köprüsüne geri gitmeden, hatta hemen kendi Üçüncü Çemberlerine gitmeden – yardımcı olmak amacıyla burada olabilmek için gitmeyi (ölmeyi) seçtiler. Şambra denilen bu gruba ve bireysel olarak size yardımcı olmak için.

Onların Dünya’da sizinle olan deneyimleri daha çok taze, o nedenle de bu rehberlik, destek ve yardım türünü sunabiliyorlar. Onlar şimdi sürekli olarak buradalar ve sizinle çalışıyorlar, Kırmızı Meclisle ve meleksi varlıklarla çalışıyorlar. Sizin yerinize kararlar almak için değil, ama kendiniz için aldığınız kararları ve yaptığınız seçimleri desteklemek için. Onlar, doğru ya da yanlış yaptığınız şeyleri size söylemek için burada değiller, ama neden burada olduğunuzu, Dünya’da olma seçiminizi düzenli olarak size hatırlatmak için buradalar.

Onlar yumuşak bir biçimde kulağınıza fısıldayacaklar. Geceleri uykuya dalarken yanınızda oturacaklar. Zor durumlarla karşılaştığınızda ve hangi yöne gideceğinizden emin olmadığınızda, yanınızda olacaklar. Ve sizi tatlı tatlı dürtecek, “İçine dön. Sen de Tanrısın. Bir kez bunu aktive edip de ifade ettiğinde ve kullandığında tüm seçenekler, tüm yanıtlar ve tüm yaratıcılık içindedir” diyecekler.

Böylece onlar, içinden geçtiğiniz şeyi tam olarak bilerek, bu Şambra yolculuğunu bilerek, bugün burada toplanıyor ve bugünkü toplantımıza kutlama amacıyla geliyorlar. O nedenle, onları içtenlikle karşılayın ve keder içinde olmadıklarını anlayın. Onlar zor bir geçiş gerçekleştirmediler. Tıpkı ben, Tobias, burada olmayı seçmem gibi – onlar da deneyimlediğiniz bu parlak macera sırasında sizin için burada olmayı seçtiler.

Şimdi derin bir nefes alalım ve yakın zamana kadar Dünya’da ve şimdi de bizim tarafta olan Şambra’yı içeri kabul edelim.

(duraklama)

Şimdi daha önce sözünü ettiğimiz soruya geri dönelim: Bu gerçek mi? Eğer olmasına izin verirseniz (öyledir). Herhangi bir şey gerçek olabilir, fiziksel olması gerekmez. Siz büyük bir hızla fiziksel alemin ötesinde çok şey olduğunu öğreniyorsunuz. Kendinizi açtıkça, daha çok şey olduğunu öğreniyorsunuz.

(duraklama)

Çok Özel Bir Konuk

Az sonra, kısa bir tanıtmadan sonra buraya getireceğim günün ikinci konuğu, gerçekten de çok özel biri. Sizden enerjinizi yatıştırmanızı, enerjinizi çok sakin tutmanızı rica edeceğim. Buraya getirdiğimiz sevgili varlık, benim kendi veçhem, Sam.

Şimdi, Sam’i bilmeyenlerinizin biraz anlamasını sağlamak amacıyla, Sam, Dünya’daki bir sonraki enkarnasyonumdur. Bedeni şimdiden biyolojik bir varlık olarak Dünya’da mevcut. Ana-babası var. Birleşik Devletler’in kuzeybatısında oldukça küçük bir şehirde yaşıyor. Tek çocuk. Gerek annesi gerekse babası profesör, bu arada her ikisi de çok akılcı, zihinsel insanlar ve biraz planlanmadan gelen – ya da öyle olduğunu sanıyorlar (bazı gülüşmeler) – bu Sam’i kesinlikle anlamıyorlar.

Sam benim bir veçhem, benim büyük bir sevgi ve ihtimamla yarattığım bir veçhe. Sam – nasıl diyorsunuz – tümüyle burada değil. Ben, tüm enerjimin Sam’in gerçekliğine girmesine izin vermedim. Yani enerjimin büyük bir bölümü hâlâ burada, beni Tobias ya da To Bi Wah olarak bildiğiniz bu fiziksel olmayan alemde, ve ben enerjimin yavaş yavaş ama emin bir biçimde Sam’le bütünleşmesine izin veriyorum. Sam benim bir ifadem ya da veçhem, ama o yine de kendi özgürlük türüne, kendi kişilik türüne sahip. Bakın, bir yaratıcı şeyleri yaratır ve onları özgür kılar. Bir yaratıcı yine de onlarla bağlantı halindedir ama, onlara özerklik ve özgürlük verir.

Sam şimdilerde 8 yaşında bir oğlan. Sessiz. Çok içine kapanık, ama bunun çok, çok iyi nedenleri var. Sam çok (ders) çalışıyor, çünkü öğretmen olan ana-babasının baskısı var. Sam sessiz ama oldukça normal bir yaşam sürdürüyor. Alerjleri var ve astması var, ama bu bir sorun ya da hata değil. Çok kasıtlı, çünkü Sam – ve Sam’in bir parçası olarak ben – çok iyi nedenlerden ötürü Sam’in sporla ilgilenmesini istemiyoruz. Biz o tür bir enerjiye girmek istemiyoruz, onun için de astma ve alerjileri, çok içine kapanık kalmanın bir yolu olarak kullanmayı seçiyoruz. Sam ergenlik çağından geçerken bunların her ikisi de geçecek.

Ben şimdi dünyayı Sam vasıtasıyla görüyorum, ve tabi hepinizin vasıtasıyla görüyorum, ama çok yakın, birebir ve çok kişisel bir bakış açısı ediniyorum. Sam, tüm çevresindeki enerjilerin farkında, ama bunlarla ne yapacağından pek emin değil. Ve yaşamının ilk yıllarından geçerken, ve ana-babası giderek zihinsellik konusunda baskıyı arttırırken, çevresinde sürekli hissettiği bu diğer enerjileri nasıl anlaması gerektiğinden emin değil.

Sam’in ana-babası bu haftasonu şehir dışındalar. Sizin çocuk bakıcısı dediğiniz, ne garip bir ifade, biri var – ona bakan biri var. Ama şu anda onun sözde ev ödevlerini yapması gerekiyor. O odasında ve uykuya daldı. Biz bu oturumun daha erken başlamasını istemedik çünkü Sam pek hazır değildi. Sam’in bugün sizinle birlikte yaşayacağı deneyim, Dünya üzerindeki yaşamı boyunca, uzun, çok uzun bir süre anımsayacağı bir şey olacak.

Ben Sam’i buraya getirmeden önce, sizden derin bir nefes almanızı ve altı ya da yedi ya da sekiz yaşındaki halinizi anımsamanızı ya da hissetmenizi rica edeceğim; küçüklüğünüzü, tüm çevrenizdeki yeni dünyaya gözlerinizi kocaman açmışken yine de diğer dünyaların etkilerini hâlâ hissettiğiniz zamanları. Siz hâlâ o dünyalarla bağlantı kurabiliyordunuz. Kendi özel dünyanız, çok, çok geniş olan kendi özel hayatınız vardı.

Ve ben şimdi Sam’in enerjisini içeriye çağırıyorum. Bize bir dakika izin verin.

(uzun bir duraklama)

TOBIAS (yumuşak bir biçimde): Merhaba Sam.

SAM: Selam. Seni tanıyorum, sen balık gibi kokuyorsun. (sessiz gülüşmeler)

TOBIAS: Evet Sam, bu benim enerjim. Birbirimize bağlandığımız zaman onu kullanıyoruz.

SAM: Nerede olduğumdan emin değilim. Her yerde insanlar var.

TOBIAS: Sam, sen Şambra dediğimiz dostlarla birliktesin, ve burası Kırmızı Çember, ve biz seni bugün toplantımıza getiriyoruz.

SAM: Bu adam kim?

TOBIAS: Sam, o Cauldre.

SAM: Ha. Büyük bir burnu var. (bazı gülüşmeler)

TOBIAS: Evet, Sam, büyük de bir kalbi var.

SAM: Ha. O hanım kim?

TOBIAS: Sam, o Linda. Cauldre’yla birlikte.

SAM: O bana öyküler anlatır. Onu anımsıyorum.

TOBIAS: Evet, Sam, o seninle çalışıyor.

SAM: O hanım neden ağlıyor?

TOBIAS: Sam, o, senin yaşındaki halini ve meleklerle konuşmasını anımsıyor. Bu onun anılarını geri getiriyor.

SAM: Sanırım herkesi tanıyorum ama… nereden tanıdığımı anımsayamıyorum.

TOBIAS: Sam, sen onları tanıyorsun, ve uyurken bu tarafa geldiğinde, çok derin bir uykuya daldığında, onlarla çalışıyorsun, ve onlarla oynuyorsun.

SAM: Ha. Ben onlarla yine birlikte olacağım, biliyorum. Onlarla karşılaşacağım ama burada değil…

TOBIAS: Sam, bu, Şambra denen bir şey. Ve senin yaşam sürecinde, büyüdüğünde, onların birçoğuyla karşılaşacaksın, ve onlarla çalışacaksın, birçoğuna öğreteceksin, ve onların başkalarına öğretmesine yardım edeceksin.

SAM: Ha… ha. Şu adam kim?

TOBIAS: Sam, o bir Şambra değil. O, geçenlerde senin sokağında ölen bir adam, ve hâlâ etrafta dolanıp duruyor. Ve bu pekâladır, kaygılanman gerekmez…

SAM: Ben dün hastalandım ve kustum. Okulda fazla şeker yedim ve kustum ve öğretmen deliye döndü. Ben şu anda neden garip hissediyorum Tobias?

TOBIAS: Sam, enerjin şimdi genişlemeye ve bu grubun bir parçası olmaya başladığı için. Ve sen Dünya’da küçük bir çocuk olarak uyurken, aslında şimdi bizim parçamız oluyorsun. Büyüyorsun. Bir melek olduğunu anımsıyorsun.

SAM: Ha. Ben bir melek olduğumu biliyorum, bunu anımsamam gerekmiyor.

TOBIAS: Sam, sen hemen şurada oturabilirsin, ve biz konuşacağız ve sen de etrafta dolanabilirsin…

SAM: Şu arkadaki bebek kim?

TOBIAS: Sam, etrafta dolanabilirsin. İnsanlara bakabilir, onlarla konuşabilirsin, ama biz konuşmamızı sürdüreceğiz.

SAM: Ha. Tamam. Burasını şehrimden ve okulumdan daha çok sevdim.

TOBIAS: Tamam Sam. Biz devam edeceğiz.

SAM: Bu köpek kim?

TOBIAS: Sam, o Fred. O hep buradadır.

Böylece Sam gruba yerleşirken, küçük, sekiz yaşında, uykuya dalan bir çocuk enerjisini de değiştiriyor – ve burada bulunan hepiniz ve her biriniz bunun nasıl bir şey olduğunu anımsıyor olmalı. Bunu geceleri hâlâ gerçekleştiriyorsunuz. Geçiş yapıyorsunuz. Insan özelliklerini geride bırakıyor ve perdenin fiziksel olmayan yanını anımsamaya geri geliyorsunuz.

Kim olduğunuzun büyük bir kısmına bağlanmanızı sağlayan meleksel kalıplarınıza her gece geri girmeniz uzun sürmüyor, ama hepimize – hepimize – çok anlaşılmaz gelen, gizemli gelen bir şey var, uyanmaya başladığınızda, fiziksel bedeninize geri girmeye, 3B bilincine geri gelmeye başladığınızda, o unutkanlığın neden meydana geldiği. Biz bunun yanıtına sahip değiliz. Ama küçüklerin giderek daha fazla anımsadığını biliyoruz. Onlar, birçoğunuzda varolan o perdenin ağırlığına sahip değiller. Ama yine şunu biliyoruz ki, perdenin her iki yanında da bilinçli bir seçim yaptığınız zaman – başka bir deyişle, insan bilincinizde olduğunuz zaman, ve geceleri de meleksel bilinçte olduğunuz zaman, ve bazen de başka bir halde olduğunuzda – o perde yok olmaya başlayabiliyor. Ama perde hâlâ orada. Çok sinir bozucu.

Geçenlerde Tahoe Gölü’nde de sözünü ettiğimiz gibi, sabahları meleksel maceralarınızdan geri gelmek, anımsayacağınızı söyleyerek – kim olduğunuzu ve neden Dünya’da bulunduğunuzu anımsayacağınızı söyleyerek – geri gelmek ve sonra bunun sanki yörüngeye giren bir uzay mekiği gibi olması çok, çok sinir bozucu. Sanki yanıp kül oluyor ve siz unutuveriyorsunuz, ve yine o kalıpların içine giriveriyorsunuz. O insan bilincine geri geliyor ve kafanızı kaşıyıp, “Biliyorum, gece bir şey oldu ve hatırlanacak bir şey olduğunu da biliyorum” diyorsunuz ama, sanki bunu geride bırakıyorsunuz.

Kendimin bir veçhesi olan ama aynı zamanda kendisi de olan Sam gibi küçük çocuklar, böyle bir sorun yaşamıyorlar. Onların şu anda Dünya’da karşılaştıkları sorun, her sabah beraberlerinde geri getirdikleri bilişle ve bilinçle nasıl başa çıkacakları; çünkü görünen o ki, gerçekte ne hissettiklerini söylemelerine izin vermeyen başka bir duvar, başka bir engel var – insan bilinci, insan dünyası. Bu, açıklamaya çalışmalarına bile – sözler çok zor olsa da – gerçekte kim olduklarına ilişkin bilişi açıklamalarına bile izin vermiyor.

Böylece onlar – tıpkı Sam’de olduğu gibi – çok sessiz, çok içe kapanık olma eğilimindeler. Astma, alerji, üşütme gibi doktorların bile tanı koyamadığı, sizin dengesizlik dediğiniz türlü şeylere sahip olma eğilimindeler. Ama bu aslında onların kendi dünyalarında kalmalarına, kendilerini hissetmelerine izin vermenin bir yolu. Onlar daha bu dünyada tümüyle bedenlenmeye hazır değiller, çünkü unutma korkusu var. Dediğim gibi, Sam’de kasıtlı olarak fiziksel dengesizlikler var, çünkü o spor gibi ağır şeylere bulaşmak istemiyor. Onun o erkeklere ait testosteron enerjisine gereksinimi yok. Yani, kazara olmayan şeyler var, ve bunlar sizin ruhsal plan diyeceğiniz türden şeyler değil. Bu yalnızca bir biliş, şu an sınırları bu kadar zorlamak istemediğinin bilişi.
Böylece, bugün tümüyle bizimle birlikte olan Sam ile… ve onun bu toplantıya 8 yaşında bir çocuk olarak geldiğini, ama şimdi, toplantımız geliştikçe, onun da geliştiğini anlayın. O şimdi, bir gün insan-insana sizinle karşılaşacak o çok daha meleksel olan ve benim, Tobias’ın bir parçası olan varlıktır.

Sam, az önce değindiğim gibi, tek çocuk. Bir devlet okuluna gidiyor. Ana-babası onu eğitim almaya zorluyor çünkü bugün bu dünya yaşamını sürdürmenin tek yolunun bu olduğuna inanıyorlar. Onların araç gereci, eğitim, çok çalışmak, bilgilenmek ve bilgi. Pek spiritüel oldukları – yani ana-babasının – söylenemez, ama bütünsel bir yaklaşımı, fazla ilaç almamayı, daha doğal bir şifalanma sürecine izin vermeyi anlayacak kadar da bilinçliler.

Sam’in Gözlerinden

Şu ara Sam kanalıyla insanlığı gözlemlemek benim için çok ilginç. Geçenlerde ana-babası onu daha büyük birkaç şehri gezmeye götürdü, ve Sam – ve ben – (çevreyi) gözlerimizi fal taşı gibi açarak izledik. Bakın, Dünya’da son bulunduğumdan bu yana ikibin yılı aşkın bir zaman geçti, yani bazı algılamalarımı tahmin edebilirsiniz! Ben bu yüksek kulübemde oturup… aşağıya değil aslında ama bir mecaz kullanacak olursak… aşağıya, Dünya aktivitelerine bakıyor ve enerjimin sizinle olmasına izin veriyorum. Ama şimdi, Dünya’da bedenlenme sürecindeyken, Sam’in, ya da benim, öğrendiklerimiz inanılmaz.

Sam’in gözleriyle bakıp da insanlıkla ilgili şu anda inanılmaz bulduğumuz şeylerin birkaçı şunlar. İnsanlar çok korkuyor, ama neden korktuklarını bile bilmiyorlar. Bir tür paranoya içinde yaşıyorlar. Bu sanki çıkışı olmayan, yönü olmayan, sonu olmayan bir labirent türü de insanlar da onlara olabilecek şeylerden korkuyorlar, insanlardan ya da doğaüstü dışsal güçlerden korkuyorlar. Bu nedenle de çok nörotik ya da evhamlı olmak eğilimindeler.

Ve Sam onları izlerken – Sam enerjileri hâlâ çok, çok iyi görüyor, ve insanların korkusunu da hissediyor – hatta bazen bir yabancıya, “Niçin korkuyorsun?” diye sorduğu da oluyor. Ve tabi, ona yöneltilen bakışları tahmin edebilirsiniz, ama yanıt veremiyorlar. Ve o annesiyle babasına da soruyor, “Korktuğunuz nedir?” Ve onlar da, “Ekonomi, çöken dünya, evimizi kaybetmek, açlık çekmek” gibi şeyler söylüyorlar. Ama Sam, onların aslında söylediklerinden başka korkulara sahip olduklarını biliyor. Bilinmeyen korkulara, ki bunlar belki de en zor olanlarıdır. Ve çok bilge olan Sam – ve ben – “Neden o korkuları gerçekten hissetmezler ve o korkuların salınabileceğini hissetmezler?” diyor. Çünkü herşeyden önce, bunlar yapaydır. Insanların kendi kendilerine koydukları şeylerdir. Bu, uzun süredir taşıdıkları bir korkudur ve onu neden hâlâ taşıdıklarını bile bilmiyorlar. İşte bu Sam’i şaşırtıyor.

Sam insanlara kocaman, masum gözlerle bakıyor. İnsanların şu anda liderler istediğini ama yönetilmek istemediğini görüyor. Görüyor ki… 8-yaşındaki-gözleriyle o bile dünyadaki insanların şu anda örnekler istediğini ama politikacıların ya da kilise liderlerinin ya da iş dünyası liderlerinin bu örnekleri oluşturmayacağını görüyor. Insanlar bir Bayrak istiyor. Liderler istiyor. Ama bunun yerine, sadece yönetiliyorlar. İnsanlar yönetiliyor – ister hükümetleri, ister işleri ya da aileleri tarafından olsun – ama sanki, kırk yıl boyunca çölde dolanan, bir lider olmayıp sadece insanlara kılavuzluk eden Musa gibi, insanlar da hiç bir açık, berrak, net yöne sahip olmadan yönetilip duruyorlar.

Sam’in gözlerinden… sevgili Sam’in şu anda gözlerinden görünen o ki… o insanlara baktığı zaman, onların enerjisine baktığı zaman, onları kuşatan ve fiziksel olmayan bir dolu şey görüyor. Ruhlar var, ki siz bunlara hayalet de diyebilirsiniz. Melekler var. Ve Sam, insanların bu şeyleri neden görmediğini anlayamıyor. Onun için bunları görmek bu kadar doğalken, başkalarının neden görmediğini anlayamıyor.

İnsanların dua ettiğini, oysa yanıtın hemen orada olduğunu görüyor. İnsanlar Tanrı’ya ya da meleklere yakarıyorlar, oysa Tanrı ve melekler hemen oracıkta, ama insanlar onları bile görmüyor. Ve bu, onun kafasını kaşıyıp da insanların neden kendilerini açıp zaten orada olan şeyleri görmek için kendilerine izin vermediklerine şaşmasına neden oluyor.

Sam’in gözlerinden o – ben – insanların sevmek istediğini ve sevilmek istediğini, ama bundan çok korktuğunu görüyor. Kendilerini gerçekten açıp da koşulsuz olarak başkalarını sevmelerine, “Seni seviyorum” demelerine izin vermiyorlar. Başka kelimeler kullanıyorlar. Bunu gizliyorlar. Çarpıtıyorlar. Neden yalnızca, “Seni olduğun gibi seviyorum” demiyorlar. Ve insanlar sevilmek istiyor, ama yine de duvarlara ve engellere sahipler. Bunu filtrelerinden süzüyorlar. Sevgiyle bağlantılı bir beklenti olabileceğinden korkuyorlar. Ama Sam’in gözlerinden baktığımızda, o, “Ne olmuş yani?” diyor, beklentileri kabul etmek zorunda değilsiniz ki. Sadece sevgiyi kabul edebilirsiniz.

Sam‘in gözlerinden o, insanların enerjilerine bakıyor ve onların fiziksel acı çektiğini görüyor. Özellikle de, ortalarda dolanırken, bir dolu enerjinin şu an omurgada sıkışıp kalmış olduğunu görüyor. Omurga… tüm iskelet, bedenin kemik yapısı, sıkışmış halde ve çok, çok gergin, çünkü insanlar şeyleri içerde tutuyorlar. Omuzlamaları gerekmeyen yükleri omuzluyorlar. Bedene birçok açıdan kızıp sinirlendikleri için, bu da ek bir gerginlik yaratıyor.

Sam, bir insanın bedenine bakıp da oluşan gerginliği nereden atabileceğini tam olarak görme yeteneğine sahip. İnsanların… aslında insanlarda daha fazla baş ağrılarının olmayışına şaşıyor, çünkü baş bölgesinde, kafatasında çok baskı görüyor.

Sam, yalnızca nefes alarak ve salıvererek, insanların çektikleri onca fiziksel ağrıyı, yapısal ve kemik ağrılarını çok kolayca bırakabileceklerini görüyor. Ama onlar bunun bu kadar basit olabileceğine inanmıyorlar. Ilaç almaları gerektiğini düşünüyorlar, ki bu sonuçta sorunun bir şekilde bir başka yerde tezahür etmesine neden olur.

Sam’in gözlerinden, o ve ben, insanların özgürlük istediğini görüyoruz. Onlar özgürlük istiyor. Sürekli özgürlükten söz ediyorlar, ama yine de kapana kısılmış haldeler. Sınırlı inanç sistemleri yüzünden kapana kısılılar. Onca yaşamın ve karmanın döngülerine sıkışıp kalmışlar – buna isterseniz günah da diyebilirsiniz – ama bir şeyi yanlış yaptıkları, ya da yanlış yapabilecekleri inancına takılı kalmışlar. Sam, insanların özgürlük istemesine rağmen, karmalarını da kabul etmeye hazır olduklarını görüyor.

Sam ve benim gözlerimden, kişinin karmasını bırakabileceğini görüyoruz. İnsanlar, karma döngüsünden hemen çıkma seçimini yapabilirler. Ha, ve siz Şambra, siz bu seçimi yaptığınız zaman, hayatın değiştiğini biliyorsunuz. Herşey değişir. Değişime izin vermeye istekli olmanız gerekir… ama gerçek özgürlük, geçmişinizi bırakmaktır.

Sam’in gözlerinden, o, insanların başka kişilerin inanç sistemlerine nasıl yakalandıklarını, nasıl sıkışıp kaldıklarını görüyor. Başkalarının inanç sistemlerini sokaklarda, lokantalarda üstlendiklerini görüyor. Kişinin, bir başka kişinin sınırlı inançlarını, olumsuzluğunu nasıl üstlendiğinin enerjisini görebiliyor. Bu, insanların birbirleriyle yaptığı bir konuşmayla olabilir. Ama yalnızca enerjisel de olabilir, yanınızdaki masayı hissetmek, sınırlı enerjiyi hissetmek ve sonra onu kabul etmek gibi.

Sam şimdi o masum gözlerinden dünyaya bakıyor ve yanıtların gerçekten oldukça basit olduğunu söylüyor. Neden… ya da Sam’in söylediği gibi, “Yetişkinler bunu neden bu kadar zorlaştırıyor?” Ya da ben, Tobias’ın diyeceği gibi, “İnsanlar bunu neden bu kadar zorlaştırıyor?” Daha azına razı olmak zorunda değiller. Öylesine idare etmek adına tüm enerjilerini kullanmak zorunda değiller. Hastalığı ya da yoksulluğu kabul etmek zorunda değiller. Bunların hiç birini kabul etmek zorunda değiller. Ve ben, ikibin yıldır Dünya’da bulunmamış olan Tobias, şaşkınım, çünkü benim hiç sahip olmadığım ve sizin şimdi sahip olduğunuz teknoloji gibi şeyleri görüyorum. Atlantis’te bile, ne kadar harika olursa olsun, sizin şu anda sahip olduğunuz teknolojiye sahip değildik. Tüm bu teknolojiye rağmen, neden daha kolay değil? Teknoloji yaşamınızı basitleştirdi mi? Herhalde hayır. Teknolojinin bilinçsel nedeni basitlik sağlamaktır, ama bilincin şu anda bulunduğu nokta yüzünden herşeyi daha da zor hale sokmuştur.

Sam vasıtasıyla hissettiğim şeylere şaşıyorum, insanların gerçekten iyi olduğuna şaşıyorum. Insanlar iyilik yapmak istiyorlar, önce başkalarına, ki bu oldukça garip, sonra da kendilerine. Başka birini sevmeyi, başkasıyla paylaşmayı, ve sevilmeyi gerçekten istiyorlar – ve (bu konuda) derin ve tutkulu bir arzuya sahipler.

Tanrı’nın gözünden görünen olarak algıladıkları bakış açısına göre gerçekten doğru şeyleri yapmak istiyorlar, Tanrı’nın kuralları olduğundan ve onları cezalandıracağından değil de, kalplerinde böyle (bir güzellik) olduğundan. Sizin Birlik ya da Işık ya da Yol diyeceğiniz yerde olmak istiyorlar. Ruh’a hizmet etmek istiyorlar, ama onun zaten kendi içlerinde olduğunu anlamak yerine, Ruh’u kendilerinin dışına oturtuyorlar. Böylece, sahte ya da üretilmiş olan bir şeye arzu ve tutku duymayı sürdürüyorlar. O nedenle de, dışsal bir Tanrı’yı mutlu etmeye çalıştıkları sürece, gerçek bir tatmin ya da tamamlanma olamayacak, çünkü Tanrı içerdedir. Ve bunun… bu, kendini gerçekleştirmekle ilgilidir, ancak o zaman ruhunu gerçekleştirirsin.

Dünyaya Geliş

Yavaş yavaş, emin adımlarla, enerjimin, özümün, Sam’e akmasına izin veriyorum. Bu, aspektoloji’yi (ç.n: veçhe anlamına gelen aspect kelimesinden Tobias’ın uyarladığı bir terim aspektoloji, veçhe bilimi gibi.. ve bu ad altında yayınlanan CD’leri var.) izleyen ya da onunla ilgilenenleriniz için ilginçtir. Ben Tobias gibi, sizin üst-ruh ya da kapsamlı-ruh diyeceğiniz şeyin – yani sizin, ben, Tobias gibi “özsel varlık” diyeceğiniz şeyin – aynı zamanda bir veçhe de olabilmesi, Sam denen bir kimlik yaratabilmesi (ilginçtir). Bunların hepsi çok, çok ilginçtir ve dikkat etmeniz gereken şeylerdir. Enerjimin Sam’e akmasına izin verdikçe, o inanılmaz çekim yüzünden, Dünya’nın bir tür manyetik bilincinin çekimi yüzünden, Tobias ruhu diyebileceğiniz şey de emiliyor. Enerjimi Sam’e akıtmam sanki ters bir Alzheimer durumu gibi.

Ha, öyle günlerim oluyor ki ve Cauldre ve bazılarınız bunu biliyor, o zaman ortalarda görünmüyorum, çünkü özümün giderek daha fazlası Sam’e akıyor. Bu alemlerde hâlâ mevcudum. Ben hâlâ – sizin deyiminizle – Yükselmiş bir Üstadım ya da herneyse. Ama, biliyorsunuz, Dünya’nın ve insan bilincinin enerjisi öylesine baştan çıkarıcı ve öylesine zorlayıcı ki, beni içine çekiyor, sizi de çektiği gibi. Ha, Temmuz 2009’a kadar bu Şaud’larda sizinle konuşmak için burada olacağımı garanti ediyorum.Tobias’ın yarısıyla karşılaşmayacaksınız, enerjimin tamamının burada olmasını sağlayacağım. Bu Sam için kendini keyifsiz/kötü hissettiği bir gün olabilir. O, o gün kendini çok iyi hissetmeyebilir ya da çokça uyuyabilir, ama ben kesinlikle burada olacağım.

Şimdi diyorsunuz ki, “Peki bunun olmasına neden izin veriyorsun Tobias? Bunu neden yapıyorsun? Neden buradasın? Sam neden burada şu anda?”

Eh, bunun birkaç nedeni var. Çünkü yapabiliyorum. Bu deneyime bayılıyorum. Ben, fiziksel olarak size dokunabilmek ve sizinle çalışabilmek ve paylaşabilmek için, sizinle yemek yiyip, birkaç puro tüttürebilmek ve kesinlikle birkaç kadeh de şarap içebilmek için, insan biçiminde geri geleceğime dair tek tek her birinize söz verdim. Bunu yapmamın bir başka nedeni de, enerjim şimdi Sam’e akarken, bilincim şimdi Dünya denen yere giderken – ve çok, çok sıkıca ona çekilirken – ben de sizin gibi bir Bayrak olmak, ruhumun tümüyle Dünya’ya gelmesine, bedenlenmesine izin vermek istiyorum.

Bakın, ben buradaki kulübemde oturup da sizinle nasıl olması gerektiği hakkında konuşabilirim, tüm bu Şaudları ve dersleri gerçekleştirebilirim, ve size “kısa duvarın arkasında durun,” “o derin havuza atlayın” ya da geçmişte her ne söylemişsem (bazı gülüşmeler), gibi küçük, akıllı şeylerle ilginizi çekebilirim. Ama… ama gerçek deneyim, Sam kanalıyla tümüyle bedenlenmektir, tüm ruhumun, tüm tanrısallığımın ona girmesine izin vermektir. Artık yalnızca bir insan değil de, tüm Ben’liğimle olmak. Bakın, sizin şu anda gerçekleştirdiğiniz budur. Siz de Sam’siniz bir anlamda, kendi Sam’iniz, kendi deneyiminiz.

Bakın, bu oldukça garip ama, ben sizin arkanızdan geliyorum. Şu anda başka alemlerin bir yerinde, otuz ya da elli ya da yetmiş yıldır enerjinizin yavaş yavaş size akmasına izin veren bir parçanız var. Siz yalnızca siz olduğunuzu, sahip olduğunuz şu insan adı olduğunuzu sanıyordunuz. Siz, yükseliş gibi bir şeyi beklediğinizi, ya da büyük gizemli bir olayın meydana gelmesini beklediğinizi sanıyordunuz. Bilin bakalım ne oldu? Bu zaten olmakta.

Az önce size Sam’le ilgili anlattığım öykü, hani şimdi evinde, yatakodasında ölü gibi uyuyan 8 yaşındaki çocuk, o aynı zamanda sizsiniz. Siz bu deneyimi yaşadınız. Belki altı yaşındayken, belki on yaşındayken. Benliğinize, özünüze, tanrısallığınıza bağlanma deneyimini yaşadınız. Uykudayken ya da bir gün hastayken, okulda hayal kurarken, bir sesin size seslendiğini ve, “Merhaba Sam. Beni hatırladın mı? Ben balık gibi kokan adamım” dediğini deneyimlediniz. Sam ve ben bu şekilde bağlantı kuruyoruz, o, güvenli olduğunu bu şekilde biliyor. Ortalıkta dolanan başka varlıklardan biri olmadığını böyle biliyor, çünkü bu taraftaki hangi hayalet balık gibi kokmayı seçer ki? (kahkahalar) Bu benim parfüm cinsim ki, Sam burada olduğumu bilsin.

Bu şimdilerde size de oluyor, özellikle de artık Kuantum Sıçraması’ndan birlikte geçtiğimizden beri. Sizin – buna ne demek isterseniz, sizin Tobias’ınız, özünüz – yavaş yavaş yaşamınıza akıyor. Hatta şimdi daha da fazla akıyor. Öbür taraftaki özünüz, sanki kum saatindeki kum gibi – sizin deyiminizle – üst alemlerden şimdi aşağıya, bu alemlere akıyor. O şu anda sizinle farklı bir ilişki kurmak istiyor, artık yalnızca geceleri değil, artık yalnızca derin uykuda ya da değişik bir hallerde olduğunuzda değil, ama tümüyle mevcut haldeyken. Sizin Tobias’ınız, sizin özünüz, içeri gelmek istiyor.

O bunu talep edemez, anlıyor musunuz. Hatta ben, Tobias bile, özünü Sam’e zorlayamam. Sam, tıpkı sizler gibi, kendi kimliğine, kendi seçimlerine sahip. Ama eğer seçerseniz, biraz farklı bir şeyi seçerseniz, çok genişlemiş bir şeyi seçerseniz, kendi içinizde o Kuantum Sıçraması’nı yapmayı seçerseniz, o muhteşem Benlik diyeceğiniz şeyin, o Üst/Kapsamlı Ruhunuzun, olduğunuz o Siz’in, şu anda yaşamınıza daha bütün olarak girmesine izin verebilirsiniz.

Bu bir gecede olmaz, biraz da bedeninizi ya da zihninizi yakmamak için, ama o orada olabilir. Gerçek Benliğiniz ya da Yüksek Benlik dediğinizle yaptığınız o toplantıların başka alemlerde olması gerekmiyor. Kendiniz ve Benliğinizle yapacağınız toplantıyı bu gerçeklikte düzenleyebilirsiniz. Siz evsahibi olabilirsiniz. Benliğinizi burada sizinle birlikte olmaya davet eden olabilirsiniz.

Şimdi, bunu yaptığınız zaman, beklentileri salıverin. Ve herşeyden önce de, kanat kavramını salıverin. Biz bunun nereden geldiğini bilmiyoruz. (kahkahalar) Kanatlar – siz hep kanatların olmasını bekliyorsunuz! Bunu salıverin. Hislerinize dönün. Zihninizden çıkın. Zihninizin örneğin bir “kurtarıcı” gibi belli önyargılı düşünceleri var, bu ister İsa gibi bir kurtarıcı, ister Muhammed gibi bir kurtarıcı, ister o büyük Yüksek Benliğiniz gibi bir kurtarıcı olsun. Bunu salıverin. Bir kurtarıcıya ihtiyaç yok. Bu eski bir bilinç, eski bir ipnozdur. Tüm Benliğinizi şu anda ya da bir başka günde içeri davet ettiğinizde, ansızın duvarların ötesini ve insanların giysilerinin içini görebileceğinize ilişkin (kahkahalar) önyargılı düşüncelerinizi bırakın. Bu çok eşsiz bir deneyimdir. Bunu daha önce de defalarca söyledik – bu, süper bir insan olmakla ilgili değildir. Bu, tümüyle bütünlenmiş bir insan olmakla ilgilidir.

Böylece, yarın ya da öbürgün neler olacağını bilmenize dair beklentileri salıverin, çünkü bu önemsizdir. Önemli olan burada, şu anda olandır. I.Q.’nuzun otuzbeş puan daha artacağı gerçeğini salıverin. Beşyüz dolara size bunu sağlayacak kurslar alabilirsiniz. Ruhunuzdan bunu zorlamaya çalışmanıza gerek yok. Ansızın onbeş ya da yirmi kilo vereceğiniz düşüncesinden kurtulun. Bazen, bu arada, özünüz bütünleşirken, bir süreliğine daha fazla bir beden ağırlığına gereksinim duyabilirsiniz, çünkü, eh, şimdi kendi kalabalığınız için yiyorsunuzdur! (kahkahalar)

Bedeniniz, ona izin verirseniz, kendini yeniden dengelemek eğilimindedir. Ama bu veçhe, o Üstruh, ya da ona ne demek isterseniz, o “Siz” – ben ona gerçek Sen, katıksız, saf Sen demeyi seviyorum – o içeri gelmeyi bekliyor, içeri davet edilmeyi bekliyor. Çevrenizdeki dünyanın onu yaylım ateşine tutacağından, onu bozacağından ya da kirleteceğinden korkmanız gerekmiyor. Siz tümüyle bütünleşmiş bir varlıksınız. Kendi “Sen”inizi kendinizden ya da dışsal dünyadan korumanız gerekmiyor. Onun gelmesine izin verebilirsiniz. Yeterince iyi bir insan olup olmadığınıza, yoganızı ve nefes çalışmanızı doğru yapıp yapmadığınıza ya da – nasıl desek – geçmişte yaptığınız bazı şeyler yüzünden hâlâ üzerinizde bunların lekelerini taşıyıp taşımadığınıza tasalanmanız gerekmiyor. Ruhunuzun, gerçek Benliğinizin gerçekten umurunda değildir. Gerçekten umurunda değildir. Bu yalnızca bir deneyimdir. Yalnızca yaptığınız seçimlerdir ve siz, Yüksek Benliğiniz, bu şeyleri zaten biliyor, onun için de onu bu gerçekliğe davet edebilirsiniz.

Günün birinde, sizi şimdi yaşamaya davet ettiğim bu deneyimi, Sam ve ben de yaşayacağız. Sam biraz daha büyüdüğünde, Sam daha çok farkında olup da gördüğü şeylerin, ama gözleriyle değil, ve duyduğu şeylerin, ama kulaklarıyla değil, ana-babası ya da diğer çocuklar ne derse desin, cidden çok gerçek olduğunu fark ettiğinde. Bakın, o şu anda bunu özel dünyası olarak kendine saklıyor, ama bir genç adam olduğunda bunun değerini fark edecektir. Bunun ne kadar da gerçek olduğunu fark edecektir. Duyumsayacağı o seslerle ve görüntülerle ve hislerle savaşmaya çalışmaktan ve onları engellemekten vazgeçme zamanının geldiğini fark edecek. Onları kucaklamak ve kendi dünyasına girmelerine izin vermek zamanı olduğunu fark edecek. Ve işte o zaman, o ve ben, benim en son, çok güzel, güzel diyeceğim bir biçimde kaynaşıp birleşeceğiz. Işte sizin şimdi bu Kuantum Sıçraması’nda içinden geçtiğiniz deneyim budur. Onu kucaklayın. Alın. Yaşamınıza gelmesine izin verin.

Günün birinde… günün birinde, Sam vasıtasıyla karşılaşacağız. Bir Şambra toplantısında karşılaşabiliriz. Birkaçınız Sam ile şimdiden yaptığı gibi, bir mesaj tahtasında karşılaşabiliriz – ve ben onun bunlara girmeyi bırakmasını isterdim. Kırmızı Çember değil ama, girdiği başka mesaj tahtalarını. Birkaçınız şimdiden Sam’le İnternet kanalıyla karşılaştınız. Birgün karşılaşacağız ve tüm bu olanlara güleceğiz.

Kısa bir an için bir duralım… bunu nefesimizle içimize çekelim.

(duraklama)

Bir zamanlar insan olan veçheyle gerçek tanrısal Benliğin bu gerçeklikteki evliliğini izlemek ne güzel bir şey.

Enerjiler Bir Noktada Birleşiyor

Bugünkü konuşmamızda birkaç şey daha var. Dış dünyada meydana gelen bir enerji birleşmesi var. Bu arada, içsel dünyada herşeyin sizinle ilgili olduğunu anımsayın. Herşey, sizin sizi bilmenize izin vermekle ilgilidir. Sizi hissetmenize izin vermek, sizin, zihnin ötesine hislere ve hayal gücünüze ve yaratıcılığınıza genişlemesine izin vermek. Içsel dünyanızda herşey sizinle ilgilidir.

Dışsal dünyada – orada gördüğünüz, hakkında okuduğunuz dış dünya – sizinle hiç ilgili değil. Siz onun öyle olduğunu düşünme eğilimindesiniz ama, ben sizin bir an durmanızı istiyorum. Saint Germain, yaşamınızdaki sorunların büyük, çok büyük bir çoğunluğunun sizden kaynaklanmadığını söyler. Bunlar, yaşamınızdaki diğer insanlardan geliyor – birlikte çalıştığınız insanlardan, ailenizdeki insanlardan, sevdiğiniz insanlardan ve artık sevmek istemediğiniz insanlardan – ve siz bunları kendi sorunlarınız olarak üstleniyorsunuz. Onları içselleştiriyorsunuz.

Bunun iyi bir nedeni var. İyi bir nedeni var, çünkü burada, Dünya’da olmanızın, burada olmayı seçmenizin nedenlerinden biri de, bilinci genişleten biri olabilmek içindi. Bilinci alıp onunla çalışan, ve onu tüm diğer insanlar adına genişleten biri. Sizler bilinç öncülerisiniz. Burada olmanızın bir nedeni de budur.

Böylece, başkalarından, çevrenizdeki dünyadan duyguları ve hisleri ve bilinci alıp, onu üstleniyorsunuz. Bir başkasının ıstıraplarını ya da travmalarını ya da bolluk yoksunluğunu ya da hastalığını alıyorsunuz. Onu uyarlıyorsunuz. Bunu yapmada uzmansınız. Onu uyarlıyor ve size ait olmasına izin veriyorsunuz. Bunu da gerçekten tüm insan bilinci adına yapıyorsunuz, ama onun size ait olduğunu düşünmekle kendinizi aldattınız. Ve bu, ben Tobias, Kuthumi, Saint Germain ve Kuan Yin’in burada olma nedenlerinden biridir – size hatırlatmak için. Bunun, önceleri gerçekleştirdiğiniz bir iş olduğunu ve artık yapmanıza gerek olmadığını hatırlatmak.

Başka herhangi bir insanın ıstırabını, sorunlarını, kısıtlamalarını, herhangi başka bir şeyini içinize almak zorunda değilsiniz, çünkü bu Yeni Enerjide siz artık çok farklı bir biçimde bilinçli öncüler olabilirsiniz. Onların enerjisini üstlenen o bukalemun olmak zorunda değilsiniz. Artık onların şeylerini emen o sünger olmak zorunda değilsiniz. Bunu ille de bireyler adına yapmıyordunuz, genel insan bilinci adına yapıyordunuz. Ama bunu bırakabilirsiniz. Bilinci genişletmenin yeni yolları var.

Kuthumi bundan söz etti. Hepimiz bundan söz ettik, ama Kuthumi daha geçen ay bundan söz etti. Önemli olan Şimdi’dir; önemli olan sizsiniz. Tüm Benliğinizin bütünleşmesine izin verdikçe ve genişlemek için kendinize izin verdikçe, asıl kimliğiniz olmaya başlarsınız. Bu… bu gerçekten tüm bilinci değiştirme potansiyeline sahiptir.

O nedenle lütfen başka birinin sorunlarını üstlenmeyi bırakın. Artık ne zaman, şimdiyle bir sonraki Şaud’umuz arasında, ne zaman ağrınız olursa, ne zaman bir sorununuz olursa, ne zaman kötü bir gün geçirseniz, ne zaman depresif hissederseniz, hemen orada durun. Ben yanınızda olacağım ve size, siz istemedikçe onun size ait olmadığını söyleyeceğim. Siz onları topluyorsunuz. Başkalarından emiyorsunuz. Gazetelerden, televizyondan emiyorsunuz. Alışveriş ederken, ve kesinlikle araba kullanırken emiyorsunuz.

Bir an durun. Sorun kendinize, “Bu bana mı ait?” O depresyon gerçekten size mi ait? Ve sonra zihniniz devreye girip şöyle diyecek, “Eh, belki de bir parçası bana aittir. Belki yüzde otuzu benimdir” – hemen orada durun. Derin bir nefes alın. Eğer onu seçmezseniz, sizin olmayacaktır. Bu kadar basit. Hatta ben şimdi bu yaşamınızda yaptığınız şeyleri de kastediyorum. Onu seçmiyorsanız, veçhenize aittir, sizin bütününüze değil. Yıllar önceki size aittir, ama Şimdi’deki size değil. Yalnızca seçtiğiniz size aittir.

Konuya geri dönelim – dış dünya. Bir enerji birleşmesi ya da yakınlaşması var ve siz de bunu hissedeceksiniz. Aslında hissediyorsunuz. Bunlar şu anda çok, çok yoğun, çünkü bu dört farklı enerji türlerinin hepsi birleşiyor. Hepsi de insan bilincinin veçheleri, ama son zamanlardaki değişimler yüzünden sanki ayrı yönlerden ortaya doğru aynı noktaya gelen dört araba gibiler.

Ve birincisi, finans. Finans – dünya finansı, kuruluşların ve iş dünyasının finansı – ve siz bunu görebiliyorsunuz. Paranın – finansın – şu anda çok önemli bir değişim geçirdiğini görmek için psişik olmanız gerekmiyor. Finans, enerji akışının, kaynaklardaki enerji akışının simgesidir. Ama şu anda dünyada etkilenen şey, finanstır. Petrol fiatlarına bir bakın. Evinizin ihtiyaçlarının giderlerine bir bakın. Dünyadaki yeni ülkelere bir bakın – şu anda ortaya çıkan ve gelişen ülkelere – onların daha başarılı olup zenginleşmelerine, çünkü dünyanın her yanında finansın dağılımı değişiyor. Finans piyasaları çökmeyecek ama, değişecekler. Bazı insanlar değişimin çöküş anlamına geldiğini düşünüyor, çünkü onlar ne olursa olsun değişimden hoşlanmıyorlar.

Banka sistemleri değişiyor. Kredi verip-alma biçimi değişiyor. Ürünlere ve hizmetlere biçilen değer değişiyor. Oysa ne kadar basitti – şu kadar gram mısırın şu kadar değeri vardı. Basitti, çünkü o zamanlar yaşam da basitti ve daha kolaydı. Ama bir hizmeti nasıl değerlendirirsiniz? Yeni bir şifa teknolojisini geliştirmek gibi bir şeyi nasıl değerlendirirsiniz? Onu gramla ölçemezsiniz ki. Bir el arabasına da konmaz, ve sizin eski ekonominiz bu tür bir düşünüş üzerine kuruludur – somut şeyler üzerine. Ama siz şu anda somut olmayan enerjidesiniz. Böylece finans da enerji akışına göre değişmektedir.

Paniklemeyin Şambra. Dramlara kapılmayın. Bu da, dünyaya açıldığı zamanlarda Sam’i pek şaşırtan şeylerden biri, yani dramların, iyi ya da kötü olsun, insanları nasıl mutlu ettiğini görmek. Çünkü dramlara bayılıyorlar. Dramlar onları besliyor, ama sonra tabi, bildiğiniz gibi, sonra da çöküyorlar.

Dış dünyaya geri dönelim – finans. Şu anda birleşmekte olan diğer enerji, bizim çevresel dediğimiz. Dünya’nın üzerinde yaklaşık altı milyar insan var, ve Gaia, büyük değişimlerin içinden geçmeden yaklaşık on milyarla başa çıkabilir. Gaia ruhunun Eski Enerjisi gidiyor, sorumluluğu insanlara devrediyor. Değişimlerden biri de bu.

Dünya daha ne kadar nüfusu kaldırabilir? Hava durumları ne olacak? Depremler, fırtınalar, kasırga gibi şeylerde neler olacak? Hatta şu şeyler de, geçenlerde Kaliforniya’daki yangınlar, eski seksüel enerji virüsünü temizlemenin bir yoludur. Ama insanların çok yoğun yaşadığı bölgelerde, stres altındaki insanlar – kendi stresleri, altlarındaki Yerkürenin stresi – mutlaka bir tepki alacaksınızdır. Bir yangın, bir sel ya da başka bir temizleme türü.

Çevre şu anda hızla değişiyor. Kutuplar, dediğiniz gibi, ısınıyor. Ama bunun da ötesinde, Dünya’nın manyetik kutbu, sizin yaşam süreciniz içinde değişecek, kendini ters çevirecek. Şimdi, siz dünyadan düşmeyeceksiniz. (kahkahalar) Bu, felaketle sonuçlanmayacak, ama sizinle Yerküre arasındaki ilişkide büyük değişimlere neden olacak. Kutuplar değişiyor.

Giderek çevreyle ilgili daha çok şey okuyacaksınız. Bazen, Sam’in de haberlerde gördüğü gibi, çok içkarartıcı olabiliyor. “İnsanlar Dünya’ya neler yapıyor? Ve Dünya insanlara neler yapıyor?” Eh, onlar birbirleriyle yeni bir ilişki geliştiriyorlar.

Bir başkası da… bu arada, Dünya enerjisi, çevrenin temeline indiğinizde, sizin bedeninizle olan ilişkinizin, sizin fiziksel gerçekliğiniz, fiziksel çevrenizle olan ilişkinizin simgesidir. Burada, bedenli olarak Dünya’da olduğunuz gerçeğini kabul etme yetisidir – ve bedeninizden çıkmayı istemek yerine – aslında giderek daha tam ve tümüyle bedenlenmek, tümüyle Dünya’da mevcut olmak yetisidir.

Şu anda birleşen diğer enerji, teknolojidir. Teknoloji neredeyse dehşet verici bir oranda artıyor. Dehşet verici çünkü öylesine hızlı hareket ediyor ve öylesine güçleniyor ki, bizim tarafta bulunanların bazısı kaygılanıyor, “Bilinç ona yetişebiliyor mu?” diye.

Gerçi bilinç teknolojiyi ve buluşları yaratıyor ama, teknoloji belli bir noktada bilinç gelişiminin ve genişlemesinin önüne geçebilir. Ve işte o zaman da çok ilginç durumlarla karşılaşırsınız. Bilinç, teknolojiyi bilgece kullanmaya hazır mı?

Ha, biz birbirinizi nükleer silahlarla havaya uçurmanızdan söz etmiyoruz. Biz, teknolojinin zihinsel olacak kadar ilerlemesinden söz ediyoruz, insanların öncesine göre çok daha zihinsel olarak odaklanmalarından ve tam anlamıyla kalbi ve sezgiyi, yaratıcılığı kapatmasından, ve onlar adına teknolojinin iş görmesine izin vermelerinden söz ediyoruz. Teknolojinin ardında yatan ana enerji verimliliktir, ve insanlık bilinci, insanlığın şimdiye kadar hiç bir çağında varolan teknolojilere benzemeyen bu teknolojiyi, yaşamı daha basit ve kolay kılsın diye geliştirdi. Ama doğrusu, bilinç onu yaşamı daha da zorlaştıran ve daha karmaşıklaştıran bir araç haline getirdi ve bu, yaratıcı enerjileri tam anlamıyla soyup soğana çevirdi.

Şimdi, bunun böyle olması gerekmiyor. Teknoloji kötü değildir – yani eve gidip de bilgisayarlarınızı atmayı düşünenleriniz varsa diye söylüyorum! (bazı gülüşmeler) Teknoloji, yaşamınızı daha basit hale getirmek için kullanılabilir, yaşamınızdaki fiziksel ve bazen sıkıcı işleri daha verimli hale getirip de yaratıcı ve esinlendirici işlere daha çok zamanınızın kalması sağlanabilir. Teknoloji, bilinci kapatıp yalnızca zihne ya da beyine odaklanmak yerine, daha yüksek bir bilince hizmet etmelidir.

Ve garip ama, bu birleşmeye dahil olan dördüncü enerji modadır. Moda! (kahkahalar ve Tobias da kıkırdar) Ve bunu da gayet ciddi söylüyoruz. Moda ve tasarım. Moda ve tasarım, ifade yollarıdır, değerbilirliğinizi gösterme yollarıdır, enerjiyi paketleyip sunmanın yollarıdır. Moda ve tasarım şu anda çok hızlı hareket ediyor. Benim alçakgönüllü görüşüme göre epey bir süre sıkışıp kalmıştı, ama şu anda moda ve tasarımın bazı çok temel düzeylerinde bir yeniden diriliş söz konusu.

Şimdi, bu birleşen dört enerji arasında moda ve tasarım neden önemli olsun ki? Moda ve tasarım, şu anda Dünya gezegeninin içine hareket eden dişil enerjinin simgesidir.

Herşeyden önce, bu, kendi dişilinizi kabul etmektir, ister erkek ister kadın olun, dişil enerjinizi kabul etmek. Uzun süredir geride tutulan, eril tarafından hükmedilen dişil enerji şimdi geri geliyor. Ve siz bunu özellikle moda ve tasarım endüstrisinin yenilenmesinde ya da – nasıl desek – yeniden-enerjilenmesinde göreceksiniz, çünkü daha duyarlı ve daha farkında olacaksınız. Bir evde ya da odada ya da binada ya da başka bir yerde olmak öyle çok önemli olmayacak, ama bunun değerini bilmek önemli olacak.

Ama bu dişil enerji giderek daha fazla insanlığın bilincine aktıkça, onun aktığını görmek istemeyen enerjiler de var. Onun için de erille dişil arasındaki mücadeleyi göreceksiniz. Bazı yerlerde açıkça görünür olacak, kiliselerde, bir dereceye kadar iş dünyasında ve hükümetlerde. Ama dişil enerji yaklaşıp da toplu ölçekte gelmeye başlayınca – yalnızca birey olarak size değil – ama toplu ölçekte, moda ve tasarımdaki değişimi de göreceksiniz. Ve sonra onun politika, hükümet, iş dünyasında liderlik gibi ve daha çok, birçok yollardan tezahür ettiğini göreceksiniz.

Burada dört tane enerji var, hepsi de temelde farklı yönlerden gelip insan gerçekliğinin zaman ve mekânının belirli bir noktasında birleşiyorlar. Anımsayın, bu sizinle ilgili değil. Bunların hepsi de uygundur. Bu şeylerin tümünün bir nedeni var. Genelde insanlar bu enerjileri içeri çağırıyorlar. Şimdi soru şu, onunla ne yapacaklar?

Şambra, siz şimdi Yeni Enerjidesiniz. Siz seçiminiz doğrultusunda buradasınız. Biz bugüne sınavımızla başladık – neden buradasın? Çünkü bunu seçtiniz. Peki şimdi bununla ne yapmak istiyorsun? Sen’le nasıl başa çıkacaksın? Sen’in bu gerçekliğe gelmesine nasıl izin vereceksin? Ve neyin sana ait olduğunu ve neyin olmadığını nasıl anlayacaksın? Yaşamayı ve bu yeni gerçeklikte bir yaratıcı olmayı nasıl seçeceksin?

Böylece Şambra, derin bir nefes alalım.

Sam’e Güle Güle

Çok geçmeden uyanacak olan ve Tanrı aşkına az önce ne oldu diyecek olan Sam’e (kahkahalar) teşekkürlerimi sunuyorum! Kendi rüyalarınızı anımsarsanız, bazen onlardan uyanırsınız ve hiç bir anlam veremezsiniz. Örneğin Sam burada az sonra uyanacak. Ve yürüyen büyük bir balıkla – sudan çıkan bir balıkla konuştuğu hissine kapılacak… (kahkahalar) Ben çok ciddiyim! Nehirden çıkıp gelen ve onunla konuşmaya başlayan bir balıktı, ve Sam o balıkla konuşurken çok eğlendi.

Sonra bir grupla bir mezarlıktaydı, ölmüş insanlarla, ve o onlarla birlikte yürüyordu ve onlar mezarlardan kalkıp geliyordu. Bu arada, rüyaların sembolojisi budur. Ve sonra o, bir dolu insanın ona baktığı büyük bir sahadaydı, ve biraz utandı ve biraz da korktuğunu hissetti, çünkü binlercesi, binlercesi ona gözünü dikmiş bakıyordu. Ama o, onların her birini tanıdığı hissine kapıldı, ve sonra gidip onlarla birlikte türbüne oturdu ve sonra da uyandı. Ve işte rüyalar böyle iş görür.

Böylece Sam, artık uyanma zamanı.

Ve Şambra, size de, asla yalnız olmadığınızı hatırlatma zamanı.

Ve öyledir.

Kırmızı Meclis’in varlıklarından Tobias, Golden, Colorado’da yaşamakta olan Geoffrey Hoppe tarafından sunulmaktadır. Tobit’in mukaddes kitabında bulunan Tobias’ın öyküsü, Crimson Circle sitesinde bulunmaktadır.
www.crimsoncircle.com. Tobias materyelleri, bedelsiz olarak dünyanın her tarafında bulunan ışık işçileri ve Shaumbra’ya, Ağustos 1999 tarihinden beri sunulmaktadır. Bu tarih Tobias’ın, insanlığın yıkım potansiyelini aşıp, Yeni Enerjiye girdiğini söylediği tarihtir.
Kırmızı Çember, Yeni Enerjiye geçiş yapacak ilk insan (kılığındaki) meleklerden oluşan küresel bir ağdır. Bu kişiler, yükseliş halinin sevinç ve zorluklarını deneyimlerken, diğer insanların da yolculuğuna, paylaşım, ilgi ve yol göstererek yardımcı olmaktadır. Crimson Circle’in sitesine her ay 50.000’in üzerinde ziyaretçi, son materyelleri okumak ve kendi deneyimlerini tartışmak amacıyla girmektedir.
Kırmızı Çember her ay Denver, Colorado’da, Tobias’ın, Geoffrey Hoppe kanalıyla son bilgileri sunduğu yerde biraraya gelmektedir. Tobias, kendisinin ve Crimson Council’ın (Kırmızı Meclisin) diğer semavi varlıklarının, aslında insanoğlunun kanallığını yapmakta olduğunu bildirmektedir. Tobias’a göre, onlar bizim enerjilerimizi okumakta ve biz içimizde deneyimlerken, dışardan da bakabilmemiz için, kendi bilgilerimizi bize geri tercüme etmektedirler. Kırmızı Çember toplantıları herkese açıktır, ama LCV takdir edilir. Katılımı gerektiren hiç bir şey ve ödenmesi gereken bir aidat yoktur. Kırmızı Çember bolluğunu, dünya çapındaki Shaumbra’nın açık sevgisi ve bağışlarıyla sürdürür.
Kırmızı Çemberin en yüksek amacı, insan melekler ve öğretmenler olarak, içsel spiritüel uyanış yolunu yürümekte olan kişilere hizmet etmektir. Bu hıristiyanlıkla ilgili bir misyon değildir. Tersine, içsel ışık, merhamet ve ilgi bulabilmeleri amacıyla, insanları senin kapına getirecektir. Kılıçlar Köprüsü’ndeki yolculuğuna başlayan bu kendine has ve değerli insan sana geldiğinde, o anda ne yapman ve öğretmen gerektiğini bileceksin.
Eğer bunu okumaktaysan ve gerçek olduğunu ve bir bağın olduğunu hissediyorsan, sen gerçekten Shaumbra’sın. Sen insan (kılığında) bir öğretmen ve bir rehbersin. İçindeki tanrısallık tohumunun bu anda ve gelecek tüm zamanlar için çiçek açmasına izin ver. Hiç bir zaman yalnız değilsin, çünkü tüm dünyada bir ailen ve çevrendeki semavi boyutlarda melekler vardır.
Bu metni lütfen ticari amaç olmaksızın ve bedelsiz olarak dağıtın.
Lütfen bu bilgiyi, dipnotlar dahil bütünüyle kullanın. Tüm diğer kullanımlar, Geoffrey Hoppe, Golden Colorado’dan alınacak yazılı onayı gerektirir. Telif hakkı 2001, Geoffrey Hoppe, P.O.Box 7328, Golden, CO 80403.e-posta: tobias@crimsoncircle.com. Tüm haklar mahfuzdur.

Sorular Ve Yanıtlar